Boe!
Die zag je niet aankomen he..! Zo snel alweer. Zou dit dan trouwens ook meteen het laatste verhaaltje zijn uit Australie? *snik* Ja, ze komt echt terug..De datum van de terugvlucht is ondertussen bevestigd: zaterdag 5 juni 2010vertrek vanuit Brisbane, aankomst op Schiphol zondag 6 juni 6.35am (duss.. wie heeft er zin om 4 uur zijn bed uit te komen om me op te halen? hihi) Kijk erwel naar uit om jullie allemaal weer te zien hoor!

VanuitMildura (had ik de sprinkhanenplaag al genoemd?? Oke, nu moet ik er wel evenbij zeggen dat, ook al beschrijf ik het als demeest vreselijkeplaats ever,ik heberecht eenhartstikke leuke tijd gehad met de mensen daar en het fruit plukkenzelf was toch ookeenbijzondereervaring), vanaf daar zijn we met de bus naar Melbourne gereden, waar ik opgepikt werd door via-via-(via-via-)familie:hartstikke lieve mensen waar ik een hele week mocht logeren. De eerste paar dagen in de meest culturele stad van Australie, de grote tegenhanger van Sydney, heb ik opgetrokken met een meisje dat ik leerde kennen in Mildura. Samenveel trips gemaakt envele hoogtepuntenbezocht, waaronder hetAustralian Centre for the Moving Image(ACMI - daar heeft een matrix-machine een nou, echt briljant filmpje van ons opgenomen),de kleurrijke beachhousesin Brighton (aangevallen door een grote hond, die vervolgens een plekje eiste in onze foto's), decakeshops en penguins in St. Kilda (hoe komt het dat die pinguins een overbekend fenomeen zijn onder backpackers, maar geen elke Aussie er vanaf weet? 10 van de 10 keer moet je het zelfs bewijzen adhv zelfgenomen(blurry)foto's!),de Victoria Markets (groot, super goedkoop fruit en heel veel neppecrappy souvenirs), gratis art gallery (mooiste die ik heb gezien inAustralie! Of komt dat doordat het regendebuiten?), het casino (zie je het voor je? twee dozenmet $15 in fiches die zich staan dood tezenuwen naast een roulette tafel, om uiteindelijk quite te spelen en heel hard weg te rennen!).Na afscheid van haar genomen te hebben (het reizen houdt nooit op!),viel het ineens op hoe niet-georganiseerd ik was doorvier uur in Fitzroy rondgelopen (letterlijk!) te hebbenop zoeknaarhet park waar ikkon zittenom mijn bolletje voor lunch konnuttigen.Gelukkig de rest van de dagen in gezelschap geweest van andere mensen uit Mildura,een jongendie ik al kende uit Byron Bay eniemand die ik ontmoet hebbij hetraften. Samen met hem naar eenAustralian Footballgame geweest dat best interessant wasaangezien we beide de regels niet wisten..Erika (het meisje waar ikbij verbleef) is een expert op het gebied van ontbijt enkoffie in Melbourne en heeft memeegenomennaar een paar van haarfavoriete plekjes: bestepancakesen feta/avocado/limoen toast!Ze schrijftblogs op het internet over al haar ervaringen engaat binnenkort met twee vriendinnen eenonline tijdschrift over Melbourne beginnen. Nu zal het wel niet zo interessant zijn als je niet in Melbourne woont, maar zal ik jeeven het linkjegeven: http://www.the-f-w-ord.blogspot.com/.Nu zegt men datieder diezijn hartaanMelbourne verloren heeft Sydney maar niks vind en vice versa. Omook lekker aan die discussie mee te doen (misschien een paar boze blikken te ontvangenof zelfs een paarbookaface vrienden te verliezen):Melbourne is beter!

Vanuit Melbourne op reis met de eersteGroovy Grape Getawaysgroep van 15 mensen +1 gids.Hij reed ons het hele end naar Adelaide, langs de Great Ocean Road en de Grampians. De Great Ocean Road bestaat uit vier delen: surfers (weer: zonnig), regenwoud (weer: regen), zandsteen (weer: eerst zonnig- yeey, toch kans op een zonsondergang over de 12 Apostels!.. en toen weer regen) en het laatste stuk is farmland (weer: zonnig, voor zover ik me kan herinneren).. Interessante verhalen over Loch Ard Gorge waar ooit een schip schipbreuk leed en maar twee mensen overleefden - een arme knecht die de rijke dochter uit het water redde. Zo romantisch! Jammer dat ze elkaar niet mochten. Het andere verhaal is wel een liefdesverhaal - een getrouwd koppel kwam vast te zitten op de zo genaamde Londen Bridge toen het eerste deel achter hun instortte. Ze werden gered door een helicopter, overal op het nieuws - jammer dat ze niet met elkaar, maar beide met een ander getrouwd waren en ergens voor werk hoorden te zijn? De Grampians waren tevensregenachtig, maarelk nadeel hep zn voordeel want zo hoefden weniet een steile rots te beklimmen, ik met mnfijneblaren(aw, ze waren zo leuk die nieuwe schoenen!).. Tijdens lunch mn eerste echte koala buiten de zoo gespot! Fruttig! Al spelend 'als je een kangaroosign ziet krijg je 1 punt, als je een echte kangaroo ziet 2!' (we moeten nog een betere titel verzinnen) kwamen we aan in Adelaide. De eerste dag meteen een wijntour gedaan in de Barossa Valley, ook met Groovy Grape. Eerste stop was voor thee en koffie bij een oude speelgoedfabriek, met ja hoor: the Big Rocking Horse (=wiebelpaard). Tweede stop was bij een whispering wall - een grote dam die een bepaalde ronde vorm heeft waardoor je iemand aan de andere kant (ongeveer 100m verderop) kan horen fluisteren.Vervolgens was het zoiets als:wijn-wijn-wijn-lunch-wijn.Heel interessant, maar vooral heel veel wijn. Adelaideis een aardig plaatsje, niet veel te doen behalve natuurlijk de botanische tuinen, gratis musea, gratis 30 min internet in de bieb (rare dingen hier , ze zijn gigantisch, altijdvol met mensen en hebben tassencontrole bij de ingang zoals je die hebt op een vliegveld! Ja, als ik een terrorist was zou ik ook als eerst een bibliotheek opblazen! Zo vervelend,overal boeken en verplicht stil zijn..). Oh, maar het hoogtepunt was wel even noemenswaardig: een rondleiding in een chocolade fabriek! (met wat gratis chocolade aan het eind, mmm..).

Vanuit Adelaide gingen we op weg met een ietwat kleinere groep naarCoober Pedy,via de Flinders Ranges. Onderweg reden welangs wat Aboriginal art (heel basic, aangezien de Aboriginalsdie hier leefdendrukker waren met het jagen op voedsel dat er niet bepaald in overvloed was), een ruine, een wat oudere kunstenaar dat leeft in een hutje opde eh.. in de woestijn en met een unieke kijkop het ontstaan van het alfabet, het langste hek in dewereld, een waterbron (yeey!.. oh, yack, beestjes..), nog meer kunst en vooral heel veel zand en(vreemd genoeg) struiken!Zelfs inLake Eyre stond een flinke plaswater, wateens in de 10- 20 jaar gebeurd (volgens de gids,weet niettot in hoeverre we die vertrouwen uiteraard..). Goede oude tijd bij het kampvuur, spelletjes en marshmallows - en dan de eerste nacht (van een heleboel) sliepen wein een swag! Dat is een soort tent ongveer ter grootte van een slaapzak,wat betekent dat jemet je hoofd buitenligt en opkijktnaar de sterren..Slaap lekker! Coober Pedy (betekent: white man in hole? - het is een mijnbouw plaatsje waar veel opalen werden gevonden) is een betrekkelijk grote plaats (meer dan de standaard pub&petrol stations die samen een 'dorp' vormen), maar dan ondergronds! Ideaal, altijd dezelfde temperatuur daarbeneden, hooguit een beetje depressief zonder ramen.. Bovengronds was een opvangtehuis voor weeskangaroetjes, zo schattig. En wij mochten ze vasthouden! Uitgeweest in een ondergronds restaurant en pub, zelfs geslapen in een ondergronds hostel (let wel: ondergronds komt meer in de richting van in een berg, als je door de straat loopt steken de 'gebouwen' nog steeds boven je uit).

Vanuit Coober Pedynaarde one-and-only bestemming in-the-middle-of-the-nothing! Onze groep was ondertussensamengegaan met een andere, waardoorde hele bus (21 man) vol zat! Nouja, slapen konden we toch niet meer dankzijde fotocompetitie die wehielden: 1punt voor een foto van een slapend persoon,2 punten voor een foto van eenslapend persoonmet jezelf er in..Uitgeput van de lange zit lig je dan lekker in je swag, begint het te regenen..! Misschien is dit de tijd dat we echt een keer wat minder energie moeten gebruiken thuis? Uluru was geweldig!! Ook al hebben we niet de perfecte zonsondergang gezien of op de top gestaan, het is een magische plaats en het is haast al niet meer te geloven dat ik er echt omheen gelopen heb (11 km/ 3 uur zonder wc's!). Kata Tjuta was meer een klim, 7 km in totaal, maar ook met adembenemende uitzichten.. (zeg het even wanneer ik teveel in het dromerige ga praten). De laatste en misschien wel de meest indrukwekkende tocht was die door de Kings Canyon: grote rode rotsen, diepe afgronden, een waterhole, bruggetjes en gekke sokken. Voordat we in Alice Springs aankwamen stond er nog een stop op het programma, een ritje op een dier waarvan ze er in Australie meer hebben dan in het MiddenOosten, kun je het geloven?!Supergrappig! Tja,in AliceSprings hoort er natuurlijk een afscheidsetentje bij, gelukkigzien we demeesten weer in Darwin!Gek toch, trek je zeven dagen toch wel intens op met een groep mensen om ze daarna misschien wel nooit meer weer te zien..

Vanuit Alice Springs waar ik maar een nachtje bleef weer met de bus van (jaja) Groovy Grapes (waar komen die druiveneigenlijk vandaan?)op naar de grootste plaats in Northern Territory. Met een groepje van maar 11 personen hebben we de Tropic of Capricorn gepasseerd, Aboriginals hun art zien maken, gekke foto's gemaakt bij de Devils Marbels (verhaal hier is dat er kleine wezens onder de stenen wonen die kinderen mee naar binnen trekkenen nooit meer laten terugkeren.. griezelig?), een dode en levendeslangen gezien, gestoorde barren bezocht (die verzamelen echt alles! kaarten, nummerborden, teenslippers,t-shirts, geld, bh's, etc.), gezwommen in thermische springs en rapids (naast de krokodillen?!), boodskapjes gedaan in Katherine, een klim gemaakt naar de Edith Falls (dat is zacht uitgedrukt het paradijs op aarde) en doorgereden tot Darwin. In Darwin was het warm!!! Lange tijd niet meer zulk warm en vochtig weer mee gemaakt. Tijd voor shorts, tops en togs, drinks en een zwembad! Gezellige Brabantse kamergenootjes, waarvan ik een al goed kende van de toer. De Vic was de bar voor gratis maaltijden als je een voucher en een drankje had, oftewel de plaats waar je al je reisgenootjes weer terug tegenkomt. Backpackerspelletjesgespeeld (stofzuigerdigeridoo,seksstandjes en heel veelnepsnorren) voor gratis spul,met als resultaat8 bier jugs, een t-shirt, twee handtasjes en een halve dag vissen... Op zondag zijn we naar het strand gegaan voor een picknick en een ouderwetse 'son-in-de-see-sien-sakken' zonsondergang, die was.. onbetaalbaar.Voor de rest.. mastercard! daarna over de nightmarket gestruind samen met GB, een meisje waar ik zo'n beetje mee de hele oostkust langsgereisd ben en uitgeweest met Malin, die maar een nachtjehier verbleef en dieik nog kende ook van maanden geleden op de boot in de Whitsundays. Nu is Darwin niet al te groot, maar hoe groot is toch de kans dat je iemand zo tegenkomt? Maandag afscheid genomen van alle nieuwe vriendjes en samen met twee Schotse meisjes van de tour (die uiteraard toevallig precies hetzelfde vliegtuig naar Brisbane om 1.40am hebben) op het vliegveld gebivakeerd. Veilig aangekomen, hele eind naar Surfers gehaald en heel lief meteen weer een eigen bedje bij Elly en Nat thuis.

De laatste week! Genoten van lekker lang uitslapen, schone kleren na drie keer wassen, warme douches,ongelimiteerd internet (jep, vierkante ogen in de maak), oh enniemand krijgt meer souvenirs want het geld is op! (weet je het vast.. het spijt me). Afgelopenzaterdagwas er een 'Australia's Biggest Morning Tea' voor het goede doel, aantal cakes gebakken (en gegeten hihi). Op zondagvoor de laatste keer aan de Australische kust gesurft in Byron Bayen gebruncht met de familie.LiefAustralie en nog lievere mensen,heel ergbedankt voor alles, ik zal jullie heel erg missen! (maar beware, 'cause I will be back..!!)
Oeh en voor ik het vergeet, wie wil er een tent kopen?!

Tot heel snel !! xxxxxxxxxxxxx
Sabo / Beenie

Ps. pfffffffrt: http://www.acmi.net.au/timeslice/Timeslice.htm?file=ts-20100426-935fb3e4a88098b663e27cc9dc403054.flv